Beste vrienden en familie,

September is alweer aangebroken en de scholen zullen ook hier binnenkort beginnen. Naast het thuisonderwijs, zal ook Boaz weer een paar dagen in de week naar de Neesim-school gaan; in KG2 dit jaar.

Afgelopen weken hoorden we regelmatig dat het in Nederland warmer was dan in Ghana. Waarbij de temperatuur soms rond de 40 graden was gemeten. Zelfs in Ghana vinden we dat warm, waarbij het boven de 38-39 graden heet gevonden wordt. In ieder geval hebben jullie een idee kunnen krijgen van hoe Afrika aan kan voelen. Het goede nieuws is: het went best, na een paar jaar!

Projectplannen

Eind juli hebben we intensieve gesprekken gehad met ons team van Project Share over de toekomst. De oprichter van Project Share en ons oud-teamleider Rahman is naar Ghana gekomen om deze gesprekken te begeleiden. Na een aantal lange dagen, zijn we tot goede overeenkomsten gekomen. We kunnen ons vanaf nu gaan richten op het opzetten van een kraamkliniek in Gushegu. We hopen hiermee dat vrouwen veilig kunnen bevallen van hun kinderen en dat hierdoor de liefde van God merkbaar voor hen zal zijn. We willen dat er in de kliniek kwalitatief goede zorg geleverd wordt, waarbij moeder en baby centraal staan. Het is onze droom dit te gaan verwezenlijken, wat erg bijzonder en tegelijkertijd ook spannend is.

Onlangs hebben we een stuk land kunnen krijgen op de heuvel net buiten Gushegu. Het is een prachtige locatie met veel groen. En goed bereikbaar vanuit Gushegu en een flink aantal omliggende dorpen, doordat het naast een goede asfaltweg ligt.

De komende maanden willen we een projectplan opstellen om fondsen te kunnen gaan werven. We willen rekening houden met de kennis die we opgedaan hebben vanuit het medisch onderzoek. Gerben heeft inmiddels een Ghanese verpleegkundige (Seth) gevonden die bereid is om te helpen met het opzetten van de kliniek. Hij heeft veel ervaring binnen het Ghanese zorgsysteem en heeft veel kennis van de lokale cultuur, wat erg nuttig is. Verder moeten we lokaal de nodige registraties en vergunningen regelen. Hierbij moeten we met veel mensen in gesprek gaan, een ontwerp en budget maken voor de kliniek, papierwerk doen, etc.

Ook vanuit het onderzoek, is duidelijk geworden dat taalbarrière een groot obstakel is voor het leveren van goede zorg. Daarom zal Gerben weer meer tijd nemen om de lokale taal nog beter te leren kennen.

Onderzoeksresultaten

De uitkomsten van het medisch onderzoek naar de gezondheid van moeder en kind in Gushegu-regio, willen we graag met jullie delen. De zes geneeskunde studenten die in Ghana geweest zijn voor het onderzoek, hebben een stuk geschreven over hun onderdeel. In de komende weken zullen deze één voor één als nieuwsbrief versturen. We hopen jullie een beeld en inkijk te geven in het leven van de mensen in Gushegu. We kunnen enerzijds beseffen hoe goed we het hebben in Nederland, maar anderzijds iets kunnen betekenen voor de ander. We zijn zelf erg geraakt door alle persoonlijke verhalen die we gehoord hebben.

Nieuwe ‘Gushe-Naa’

Tijdens het bezoek van Rahman, zijn we op bezoek geweest bij de nieuwe chief van Gushegu, ‘de Gushe-Naa’. Als gast, moet je altijd geïntroduceerd worden door een andere persoon. Daarom zijn we samen met Rahman eerst naar één van de onder-chiefs gegaan die hij goed kende. Nadat we uitgebreid de onder-chief in zijn huis gegroet hadden, zijn we samen naar de nieuwe Gushe-Naa gegaan. Ook daar werd uitgebreid gegroet. Omdat je niet met lege handen aan kunt komen, hebben we de chief een horloge en een bijbel gegeven. Als dank voor onze komst kregen we cola-noten. Het was allemaal een bijzondere ervaring.

Familiebezoek

Begin augustus zijn Andréa en Niels, de zus en zwager van Gerben, langs geweest in Ghana tijdens hun vakantie. Drie jaar geleden, toen we een paar maanden in Ghana woonden, zijn ze ook op bezoek geweest. Ze konden zien wat er de afgelopen jaren in Ghana veranderd is en hoe ons leven in Gushegu meer vorm gekregen heeft. Tamale is in drie jaar tijd flink groter geworden en nog drukker geworden met alle motorbikes, auto’s en tuk-tuk’s (die hier yellow-yellow’s heten). Ook in Gushegu zijn er dingen veranderd. Het is groter geworden, op de markt zijn er meer producten verkrijgbaar, het internet is sneller en stabieler en er ligt een mooie asfaltweg tussen Gushegu en Yendi. Inmiddels kennen wij zelf meer mensen in Gushegu en omgeving.

We hebben samen een leuke tijd gehad. Het was erg fijn om elkaar weer in persoon te zien en spreken en samen dingen te doen. Zo hebben we ontmoetingen gehad met mensen die we de afgelopen tijd hebben leren kennen. We hebben op het land gepicknickt, waar we de kraamkliniek hopen te bouwen. En we hebben twee nachtjes in Mole, het wildpark van Ghana, geslapen. Deze keer hebben we zelfs meer olifanten dan ooit tevoren gezien!

Ons gezin

Boaz en Levi vonden het erg leuk om hun oom en tante weer te zien. Ze vragen nu regelmatig wanneer alle andere familie langs gaat komen. En Boaz is al druk plannen aan het maken voor het volgende verlof in Nederland. Hij heeft een heel lijstje met mensen die hij wil bezoeken en waarbij hij wil logeren. Hij begrijpt nu goed dat hij op twee plekken een ‘thuis’ heeft en mensen waarvan hij houdt. Dat het bijzonder en mooi is om in Ghana èn in Nederland leuke dingen te hebben. Maar dat het lastig is om altijd één van de twee plekken te moeten missen.

Boaz en Levi gaan steeds meer samen spelen. En maken natuurlijk ook af en toe ruzie over hetzelfde speelgoed waar ze mee willen spelen. Ook met het thuisonderwijs, doet Levi graag mee en wil hij hetzelfde doen als Boaz. Komende maand hopen we de verjaardagen te vieren van Boaz en Levi! Op 20 september wordt Boaz alweer 5 en Levi 2 jaar oud. Er hangt zelfs een aftelslinger in huis, om de dag één voor één af te tellen.

Zelf waren we op 18 augustus alweer 10 jaar getrouwd. We zijn God enorm dankbaar voor de tijd die we met elkaar al gehad hebben en zien uit naar de jaren die nog gaan komen. Je bent in een ander land meer op elkaar aangewezen, omdat er geen naaste familie om je heen is en vriendschappen anders zijn dan in Nederland. Dit is soms lastig. Maar het maakt je ook samen sterk en leert je om elkaar aan te vullen en te bemoedigen.

Oproep voor hulp bij thuisonderwijs

De komende tijd zal voor ons voornamelijk in het teken staan van de voorbereidingen voor de kraamkliniek en verdere verdieping in het Dagbani voor Gerben. Dorien zorgt met name voor de kinderen en doet de thuisscholing. We zouden graag iemand in Gushegu hebben, die de thuisscholing voor een periode over zou kunnen nemen van Dorien. Zodat zij meer de mogelijkheid heeft om Gerben te ondersteunen in de voorbereidingen voor de kliniek en meer tijd heeft om vrouwen te bezoeken en ook te groeien in de lokale taal.

We zijn op zoek naar iemand die voor minimaal 3 maanden thuisonderwijs aan Boaz (en Levi) zou willen geven. Daarnaast zal er genoeg tijd zijn om het project te leren kennen en het leven in Noord-Ghana en de omgeving van Gushegu te ontdekken. De periode is flexibel en kan in overleg worden afgesproken.

Als jullie iemand kennen of zelf het thuisonderwijs willen geven, willen jullie contact met ons opnemen? Alvast bedankt voor het meedenken hierin.

We houden jullie op de hoogte van de verdere ontwikkelingen.

Groet en zegen,

Gerben en Dorien
Boaz en Levi

Categorieën: Boon in Afrika