| Beste vrienden en familie, Er is weer veel gebeurd in de afgelopen weken. Zowel hier in Ghana als op afstand in Nederland. Hierdoor voelde het soms alsof we in een storm zaten. Hoewel het weer hier buiten stabiel, zonnig en warm was. |
 |
| Overlijden Oma Smit Op 7 maart is de oma van Dorien op 91-jarige leeftijd overleden en de week erna begraven. Ruim een week voor het overlijden ging de conditie van ‘oma-oma’ steeds verder achteruit en werd verwacht dat ze zou komen te overlijden. Ze heeft daardoor afscheid kunnen nemen van haar familie en is in alle rust overleden op een mooie leeftijd. We hebben zelf tijdens deze dagen de afstand tussen Nederland en Ghana erg gevoeld; om niet zelf nog afscheid te kunnen nemen van haar en mee te kunnen delen in de dankbaarheid en het verdriet in onze familie. Gelukkig konden we via internet wel de dankdienst voor haar leven meeluisteren. |
| Thuis ziekenhuis We voelden ook de afstand met Nederland toen Dorien de afgelopen weken ziek was. Ze werd op een ochtend wakker met buikpijn, die over de dag steeds heviger werd en had geen trek in eten of drinken. Uiteindelijk kreeg ze hoge koorts en viel ze ’s avonds flauw doordat ze uitgedroogd was door de warmte en het feit dat ze maar weinig gedronken had. Gerben vermoedde een beginnende blindedarmontsteking en startte antibiotica met een infuus thuis. Gelukkig hadden we de spullen hiervoor in huis liggen. Ook zijn we in het ziekenhuis van Gushegu geweest, waar de dokter het eens was met de diagnose. Hij schatte op dat moment in dat een operatie niet nodig was en we thuis door konden gaan met de antibiotica via het infuus. De dagen hierna heeft Dorien veel op bed gelegen. Gerben had druk met het zorgen voor haar, voor de kinderen, voor het huishouden en ook nog het bezig-zijn met het onderzoek. Gelukkig is Dorien hierna weer opgeknapt en is ze nu grotendeels weer hersteld. We zijn God dankbaar hiervoor. |
 |
| Keuken overstroomd Toen Dorien net weer aan het opknappen was, kregen we de volgende verrassing: een keuken vol water. Onze waterpomp had het begeven en moesten die vervangen voor een sterkere pomp. Hierdoor kwam een lek in één van de waterleidingen in de keuken aan het licht, doordat er water uit de muur en de vloer kwam. Hierdoor stonden keukenkastjes en een aantal meubels in het water. Gelukkig was de elektricien (lees: ontzettend slimme en technische man) op dat moment in ons huis aan het werk. Hij heeft gelukkig ook verstand van waterleidingen, waardoor hij gelijk het lek kon vinden en repareren. Voor het eerst in 2 jaar tijd zijn onze keukenkastjes niet vochtig en is onze watertank een stuk minder snel leeg. Een geluk bij een ongeluk zullen we maar zeggen. |
| Boaz en Levi Met Boaz en Levi gaat het gelukkig goed. Boaz gaat steeds meer en beter Engels praten en begrijpen. Heel langzaam begint hij een beetje te wennen aan zijn school in Gushegu. We hopen dat hij zich snel meer op zijn gemak zal voelen. Levi maakt het ook goed. Hij is voor Ghanese begrippen een grote baby en trekt daardoor goed de aandacht. Anders trekt hij de aandacht wel met z’n ontwapenende lach die hij maar al te graag uitdeelt aan mensen. We hebben voor hem een opdraag- en naamgevingsceremonie gehad in Gushegu, wat een groot feest was. Hij heet in het Dagbani nu ‘Tiyumba’, wat ‘laten we hen liefhebben’ betekent. Voor na de dienst hadden we een maaltijd voorbereid voor zo’n 200 mensen, waarbij al het eten opgegaan is. |
 |
| Onderzoek en eerste Studenten Begin maart zijn de eerste drie medisch studenten aangekomen in Ghana om Gerben te helpen bij het onderzoek naar de gezondheid van moeder en kind in het Gushegu District. In de eerste weken hebben ze een heel aantal zinnen Dagbani geleerd en hebben ze aan de warmte en het eten kunnen wennen. Ook hebben we de planning voor het onderzoek verder gemaakt. Het zijn enorm gemotiveerde en enthousiaste mensen, waar we erg veel van genieten. Ook is het enorm leuk om echt te beginnen met het onderzoek. Inmiddels hebben de studenten hun eerste interviews met mensen gehad. We zijn van plan om de komende weken een aantal reizen te maken van 1-3 dagen naar dorpen in het Gushegu District om daar in gesprek te gaan met zwangere en recent bevallen vrouwen, hun echtgenoten, de familieoudsten, traditionele verloskundigen, dorpshoofden, etc. We hopen hierdoor een goed beeld te krijgen van de culturele gewoonten en gedachten rondom zwangerschap en bevalling. We hopen goed in kaart te brengen welke redenen vrouwen hebben om wel of geen medische zorg te zoeken in de zwangerschaps- en kraamperiode. De eerste gesprekken hebben al veel informatie opgeleverd, dus we hebben veel zin om verder aan de slag te gaan. Samen met een team van mensen die helpen vertalen van en naar het Dagbani, Konkomba en Fulani willen we de dorpen in. Met de auto of met de motor; afhankelijk van de wegcondities en de mogelijkheden om in het dorp te komen. |
 |
| Project Share Recent is duidelijk geworden dat binnen het team van Project Share opnieuw veranderingen gaan komen. Rachel, die momenteel de directeur is van de organisatie, is verloofd en hoopt binnen afzienbare tijd te gaan trouwen. We zijn erg blij voor haar; hoewel dit ook betekent dat ze ons team binnenkort zal gaan verlaten. Het is nog onduidelijk wat dit precies gaat betekenen voor het project, ons werk en het team hier in Gushegu. De komende weken zullen we daar over na moeten denken en over spreken met elkaar. |
| We hopen in de volgende nieuwsbrief hier meer duidelijkheid over te kunnen geven. En natuurlijk hopen we verslag te kunnen doen over de voortgang van het onderzoek. Bedankt voor jullie meeleven. Zegen, Gerben en Dorien Boon Boaz en Levi |
