Jozef ging van de stad Nazareth naar de stad Bethlehem (…) samen met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was. Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het gastenverblijf.
Beste vrienden en familie,
De feestdagen komen nu dichtbij! Op veel plekken worden de voorbereidingen getroffen om Kerst te vieren. Hoewel we hier in Ghana geen Witte Kerst verwachten, zijn wij ook aan het toeleven naar deze bijzondere dagen. Veel van onze vrienden uit Gushegu zullen met Kerst op bezoek komen om te komen groeten. Een dag van het komen en gaan van mensen, met elkaar zitten en praten en natuurlijk het uitdelen van eten; omdat het nou eenmaal geen feest is zonder eten. En omdat je iemand niet met lege handen naar huis kunt laten gaan. Een dag waarna we vaak moe en voldaan ’s avonds op de bank ploffen. Maar deze Kerst is een beetje extra bijzonder omdat de ouders van Dorien bij ons op bezoek komen met de feestdagen! We vinden het heel gaaf dat ze helemaal naar Afrika komen om deze dagen samen met ons te vieren.
Bijzonder eigenlijk, hoe miljoenen mensen elk jaar weer dit feest vieren. Om terug te denken aan de geboorte van een kind. Ik denk dat voor velen van ons het verhaal zo bekend is, en zo’n romantisch gevoel geeft, dat we bijna niet meer opmerken hoe lastig deze ervaring geweest moet zijn voor Maria en Jozef. Een jong meisje met haar aanstaande man, hoogzwanger op een lange reis. Ze waren waarschijnlijk arm, dus het is maar de vraag ze de traditionele ezel als vervoersmiddel gehad hebben. En dan komt de bevalling op gang. Geen verloskundige aanwezig. Geen zacht bed of schone plek om haar kind te krijgen. En dan maar improviseren met wat doeken en een plek om de baby neer te leggen. Nou niet bepaald romantisch… En misschien een ver-van-ons-bed verhaal met onze voorzieningen in Nederland. Ja, zo ging het 2000 jaar geleden…
Hoewel… Heel veel vrouwen bevallen hier in Ghana onder vergelijkbare omstandigheden… Of soms nog wel erger. Bevallen in een donkere hut, en hoogstens een traditionele verloskundige aanwezig, die geen formele training heeft gehad. Een schone plek creëren is nogal een uitdaging. Ook deze baby’s moeten het stellen met wat doeken om hen heen. De vrouw zou een hele reis moeten afleggen met weeën, achterop een motor, als ze in een ziekenhuis wil bevallen. Voor hetzelfde geld bevalt ze ergens onderweg… En als ze al op tijd aankomt is het maar hopen dat alle materialen en medicatie wel aanwezig zijn en dat de zorgverlener ook echt op haar let. Een heel aantal van deze verhalen hebben we met jullie gedeeld afgelopen jaar.
En toch… Kerst in het bijzonder is een tijd van hoop. Licht in de duisternis! Want in al dit lijden is de blijde boodschap: God is met ons! Het licht is sterker dan de duisternis en het leven sterker dan de dood. God laat ons niet alleen in onze moeilijkheden, maar komt heel dichtbij. Hij wordt één van ons! Om Zijn liefde te geven en nieuw leven.
En daarom hebben wij ook hoop. Hoop dat verandering mogelijk is. En het feit dat wij geraakt zijn doordat vrouwen en kinderen overlijden, is omdat dit Gods hart ook raakt. En dat Hij ook hier leven wil brengen. Dat is de passie die we hebben en dat is het vuur achter de visie die we hebben om een kraamkliniek op te gaan richten. Zodat deze vrouwen en baby’s een veilige en schone plek kunnen hebben waar ze kunnen bevallen. Waar ze hulp en steun krijgen tijdens deze intense periode.
De voorbereidingen hiervoor zijn in volle gang. Er komt veel bij kijken en er zijn zoveel aspecten om over na te denken. Gelukkig zijn er veel mensen, zowel in Ghana als in Nederland, die in dit proces meedenken en meehelpen. We zijn hier enorm dankbaar voor. We kijken uit naar de verdere groei en bloei van deze visie in het komende jaar!
We hopen in 2020 ook weer een aantal maanden naar Nederland te komen op verlof. En ook omdat we rond eind mei ons derde kindje verwachten! We zijn dankbaar dat er voor ons de mogelijkheid is om dat in een setting te ervaren met goede voorzieningen.
We zien er ook naar uit om in deze tijd veel mensen weer in persoon te kunnen ontmoeten! Met de moderne technologie is het al veel gemakkelijker om contact te hebben met Nederland. Zelfs videobellen is mogelijk. Maar er gaat toch niets boven een face to face ontmoeting!
Boaz heeft er in ieder geval al veel zin in, ook om in Nederland een tijdje naar school te kunnen gaan. We zijn erg benieuwd hoe de ervaring voor Levi gaat zijn, omdat hij toch vooral in Ghana heeft gewoond sinds zijn geboorte. Het zal wel even gek voor hem zijn om al die blanke mensen te zien.
We willen jullie allemaal hele goede Kerstdagen toewensen, vervuld met liefde, goedheid en leven. En natuurlijk heel veel geluk en zegen voor het nieuwe jaar!
Gerben, Dorien,
Boaz & Levi
