‘Ik zal water uitgieten op dorstige grond,
waterstromen over het droge land.
Ik zal Mijn Geest uitgieten over je nakomelingen
en Mijn zegen over je kinderen.’
Jesaja 44
Beste vrienden en familie,
Op het moment van het schrijven van deze nieuwsbrief hebben we net de eerste goede regen gehad in Gushegu. Dat is altijd een moment waar we enorm naar uitkijken. Verkoeling na weken van enorme hitte, het stof wat na maanden ineens uit de lucht is, het uitzicht dat de watervoorraden zich weer gaan vullen en het land zich groen gaat kleuren. De eerste boom op ons erf begint prachtig rode bloesems te krijgen. In Nederland brengt het licht en de warmte de lente, maar hier in Ghana is het de regen die nieuw leven brengt.
Dit jaar was de droogte zelfs zo erg, dat het water achter de dam vlakbij ons huis was opgedroogd. Dat is een groot probleem, omdat veel mensen hier water halen om mee te wassen, te bouwen en zelfs te drinken. Van de waterpompen die er zijn, vallen er ook steeds meer droog of stromen veel langzamer, waardoor vrouwen soms een hele dag in de rij moeten staan om water te kunnen halen. Er is wel een waterleiding in Gushegu, maar niet iedereen is hierop aangesloten. En ook die stroomde een aantal weken niet en daarna maar eens in de drie dagen. Ook onze watervoorraad was bijna opgeraakt, waardoor we water moesten laten brengen en in tonnen op onze veranda hadden opgeslagen, zodat we daarmee konden schoonmaken en afwassen. En je gaat op allerlei manieren proberen water te besparen en hergebruiken. Vandaar dat regen reden is voor een feestje!
Het enige nadeel van de regen, is dat deze in het begin gepaard gaat met sterke wind en soms storm. Hierdoor waaien veel dingen kapot (zoals daken die van huizen afgeblazen worden), waaronder ook de elektriciteitsleidingen. Dus op dit moment hebben we geen stroom in huis sinds gisteravond. We moeten dus zuinig doen met batterijen van laptops en telefoons en we hopen dat de koelkast en vriezer niet te veel opwarmen. Voor de jongens is het in ieder geval heerlijk om buiten te spelen in de koelte en met hun laarzen weer in de plassen te kunnen stampen!
Inmiddels hebben we ook een opdraag- en naamgeving ceremonie gehad voor Aron in de kerk. Het krijgen van je naam is in de cultuur hier heel belangrijk en een kind wordt hiermee ook echt deel van de gemeenschap. Vaak wordt dit thuis gevierd en komen vrienden, familie, bekenden, voorbijgangers en andere onbekenden dit met je vieren en je feliciteren. Christenen houden meestal een openlucht kerkdienst bij hun huis, waar het kind wordt opgedragen en ervoor gebeden wordt, en de naam bekendgemaakt wordt. Het is belangrijk dat er genoeg eten en drinken is voor iedereen, dus er wordt altijd flink uitgepakt. Vanwege COVID zijn deze gelegenheden op dit moment niet toegestaan, waardoor wij dit gewoon tijdens een kerkdienst hebben gedaan; religieuze bijeenkomsten zijn namelijk wel mogelijk. Het was weer een heel avontuur om voor 200 mensen eten te regelen en om als gezin in traditionele stijl gekleed te zijn. Aron’s Dagbani naam is: ‘Timalima’, wat ‘Laten we het goed maken/doen’ betekent.
Verder zijn de meeste dagelijkse activiteiten voor ons weer opgestart. Hoewel er nog steeds dozen staan om uitgezocht en uitgepakt te worden, hebben de belangrijkste dingen een plekje. Het thuisonderwijs van Boaz en Levi zijn opgestart, waar Dorien erg druk mee is. Ze vindt het leuk om de lessen voor te bereiden en daar leuke activiteiten bij te bedenken, maar het is ook pittig naast alle andere bezigheden. Boaz leert dingen snel en is steeds zelfstandiger aan het werk. Hoewel hij het wel lastig vindt dat mama ook juf is en dat er geen klasgenootjes zijn die tegelijkertijd aan het werk zijn. Levi geniet ervan om voorgelezen te worden en te beginnen met leren van vormen en kleuren. Aron kruipt inmiddels aardig rond en is daarmee soms een levende swiffer met het stoffige weer. De invloed van Afrika is bij hem goed te merken; als hij ook maar iets van muziek of ritme hoort, begint hij gelijk te dansen.
Gerben is inmiddels weer begonnen met zijn werk in het ziekenhuis in Gushegu. Naast zijn activiteiten op de verloskamers is hij begonnen met een training in basale echografie van een aantal verloskundigen. Martine, een jonge dokter uit Nederland, is inmiddels ook alweer een aantal weken in Gushegu. Zij heeft een aantal weken meegelopen op de verloskamers en heeft daarna alle verloskundigen getraind in de opvang en reanimatie van pasgeborenen. De training is heel goed ontvangen door de verloskundigen. Een van de verloskundigen is er vanaf het begin bij betrokken en het is de bedoeling dat zij de trainingen voort kan zetten. De komende weken zal Martine hier nog mee verder gaan en nog een training gaan geven over essentiële zorg die aan iedere baby gegeven moet worden.
De afgelopen weken hebben we ook weer een heleboel patiënten aan huis gehad. Na de langere periode dat we in Nederland waren geweest, wilden veel mensen weer een consult voor de problemen die zich in de tussentijd hadden voorgedaan. En dat zal nog wel even zo blijven..! Een van de patiënten bleek een ernstig leverprobleem te hebben, waar hij binnen een paar weken aan is overleden. Dat was wel heel heftig. We hadden net een vrij dure behandeling opgestart, waarbij we zelf ook hadden bijgedragen, omdat veel medicijnen bijna onbetaalbaar zijn voor mensen hier. Ook de nationale zorgverzekering vergoedt maar beperkte medicatie… Je vraagt je dan toch altijd af of een eerdere behandeling en meer mogelijkheid tot aanvullend onderzoek een verschil had gemaakt…
Het papierwerk en bureaucratische aspect van Queen of Sheba verloopt een stuk minder snel dan we hadden gehoopt, maar gelukkig zijn we wel weer een stukje verder met de benodigde documenten. Hiervoor is Gerben inmiddels al een paar keer op bezoek geweest bij de Yaa-Naa, de koning van Dagbon, het gebied van de Dagomba-stam in Ghana. Ook andere chiefs in de omgeving heeft hij bezocht en gelukkig zijn ze allemaal enthousiast over de visie om de kraamkliniek te starten. Het handige van arts zijn, is dat je gelijk gezondheidsvragen van de chief kunt beantwoorden tijdens je bezoek. De steun en goedkeuring van deze mensen is onmisbaar om een project succesvol te laten zijn.
Verder hebben we nog een vraag aan u: Bent u iemand of kent u iemand met een opleiding of werkzaam in het onderwijs? Wij zouden het heel fijn vinden als er iemand naar Gushegu kan komen om te helpen met het onderwijs van de jongens. De thuisschool is voor Dorien een flinke tijdsbelasting en voor de jongens is het ook niet altijd makkelijk om les te krijgen van juf Mamma. We zijn dus op zoek naar iemand die naar Gushegu wil komen voor een periode van 3 tot 8 maanden en ons gezin hierbij wil komen ondersteunen. Parttime ondersteuning bij thuisonderwijs en parttime werken op de Neesim school is ook een mogelijkheid. We horen graag van jullie!
Volgende week gaan we voor een paar dagen naar Tamale. Natuurlijk voor de gebruikelijke boodschappen en regeldingen maar we zullen ook koningsdag vieren met andere Nederlanders in Tamale. Daar hebben we natuurlijk veel zin in! We wensen jullie ook een mooie Koningsdag in Nederland!
Groet en zegen,
Wumpini en Pumaya
Tipaɣa, Tiyumba en Timalima
